Uit onderzoek weten we dat pleegkinderen zich het allerbeste ontwikkelen wanneer hun ouders en hun pleegouders de verantwoordelijkheid voor de opvoeding kunnen delen. In elke situatie zal dat er anders uitzien, maar het is áltijd een doel. Waar we dit doel halen, is het risico op zgn. breakdown het kleinst.

Wat kun jij doen om de samenwerking tussen ouders en pleeg/gezinshuisouders zo te ondersteunen dat er echt ‘gedeeld opvoederschap’ ontstaat? Wil jij uit eerste hand horen hoe het is voor een ouder als je kind bij pleegouders woont? Hoe houd je rekening met draagkracht en beperkingen, aan beide kanten? En wat moet je juist niet doen?

In dagdeel 1 ontmoet je eerst een ervaringsdeskundige ouder van wie één of meerdere kinderen in een pleeggezin opgroeien. Hij/Zij zal o.a. vertellen over de rouw bij ouders die niet samenleven met hun eigen kind. We zullen zien hoe die rouw de samenwerking enorm kan bemoeilijken. Daarna duiken we in de theorie, en gaan we die heel concreet toepassen op onze eigen werkpraktijk.

Ervaringsdeskundige ouder tijdens het interview:
‘Ik mocht mijn kind 4 jaar niet zien’.
‘Op ten duur werd er tegen mij gezegd dat mijn kind beter geen papa meer tegen mij kon zeggen’.

Tijdens dagdeel 2 oefenen we gespreksvaardigheden waarmee je de onderlinge relatie en samenwerking kunt (helpen) versterken.
Je leert hoe je pleegouders of gezinshuisouders én ouders zo kunt ondersteunen dat er geleidelijk écht Gedeeld Opvoederschap tot stand komt.

Ervaring van medewerker na de training:
'Je weet altijd wel dat je moet samenwerken met ouders, maar door tijdens de training in gesprek te gaan met een ervaringsdeskundige ben ik me nog meer bewust van hoe ik beter aan kan sluiten om in verbinding te blijven met de ouder’.
‘Dit is een erg praktische training waar ik echt wat aan heb!’